محمدرضا لطفی در ابتدای این جلسه گفت: من از سال ۷۸  کار نقدو روزنامه‌نگاری می‌کنم و مفتخرم از اینکه از جامعه روزنامه‌نگاری وارد عرصه سینما شدم. یکی از چیزهایی که در جشنواره دیده نمی‌شود زحمت شماست و از شما می‌خواهم که به پرسش گری خود ادامه دهید.

او در ادامه از عوامل فیلم خواست که به احترام اصحاب رسانه بایستند و دست بزنند.

لطفی درباره اینکه که چرا اثرش به عنوان فیلم اول در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر حضور دارد، گفت: فیلم اول من «روایت ناپدید شدن مریم» بود که با پروانه ساخت ویدئویی ساخته شد و برای من فیلم عزیزی است. معضل ما در جشنواره و سینما صدور پروانه ساخت ویدئویی و سینمایی است و باید حل شود. زمانی که برای آن فیلم درخواست پروانه دادم، پروانه ساخت ویدئویی برای آن صادر شد. این موضوع را به این دلیل متذکر شدم که بگویم ما برای فیلم «تعارض» نه تنها رانت نداشتیم که معضل هم داشتیم.

اعلایی هم که به عنوان منتقد در نشست حضور داشت درباره «تعارض» توضیح داد: من در ساختار فیلم نوعی بازیگوشی می‌بینم که لذت‌بخش است به این دلیل که در راستای ساخته شدن جهان و فضای فیلم است.  در ابتدا باید بدانیم در «تعارض» با یک فیلم سایکودرام مواجه هستیم که فوبیاها و آرزوهای کاراکتر مطرح می‌شود. در این فیلم با جهان‌های موازی مواجه می‌شویم.

وی ادامه داد: سینمایی که در بهترین حالت فرمی بتواند به اتفاق‌های موسیقی خودش را نزدیک کند موفق خواهد شد. در سینما وقتی زمان می‌شکند شبیه نت چهارم در موسیقی است. این فیلم را نوعی روان درمانی اگزیستانسیالیستی می‌دانم.

لطفی در پاسخ به سوالی مبنی بر سیاسی بودن فیلم، گفت: وقتی شما درباره انسان معاصر کار می‌کنید، فیلم ناگزیر به جهان پیرامون متصل می‌شود و ممکن است تصویری از سیاست هم در آن بروز پیدا کند. من اساسا معتقدم روشنفکری وجود ندارد. من اگر می‌خواستم فیلم سیاسی بسازم بلد بودم اما فیلم سیاسی نساختم بلکه درباره انسان فیلم ساختم.

بهبودی درباره همکاری با محمدرضا لطفی و حضور در فیلم «تعارض» توضیح داد: انتخاب نقش طبعا بستگی به فیلمنامه، ایده، فکر و این که چقدر زبان سینما است بستگی دارد. برای من این که فیلم تا چه میزان مدیوم سینما را در نظر می‌گیرد اهمیت دارد و از سویی مساله فیلم برای من مهم است. من به دنبال آن نیستم که بدانم فیلمم در کجا نمایش داده می‌شود و دنبال دستمزدهای آن چنانی هم نیستم. افرادی که با دغدغه فیلم می‌سازند برای من مهمتر از کسانی هستند که وظیفه خودشان می‌دانند هر سال فیلم بسازند. من امیدوارم فقط کار درست را انجام بدهم.

وی با تاکید بر اینکه کیفیت فیلم برای من اهمیت دارد، تصریح کرد: برای من سوال است که این پول‌ها از کجا به سینما می‌آید و ترجیح من این است که نان و ماست خودم را بخورم اما در اثر کسی که نمی‌دانم پولش از کجا آمده است حاضر نشوم.

کارگردان «تعارض» در ادامه نشست با انتقاد به داوری نشدن فیلم‌های اول در بخش اصلی جشنواره گفت: ما در بخش هنر وتجربه هم داوری نمی‌شویم. این یک اعتراض نیست بلکه انتقاد است. بر فرض من یک فیلم اول هستم عوامل من که فیلم اولشان نیست. این سیاست اجحاف به عوامل فیلم است. آیا بازی آقای بهبودی یا بخش موسیقی یا دیگر بخش‌های فیلم شایسته داوری شدن نیستند؟ امیدوارم که سال آینده تمهیدی برای این مشکل صورت بگیرد.

در ادامه سودابه بیضایی درباره حضورش در این فیلم گفت: فکر می ‌کنم این روزها سینمای فقیری داریم. سینما از دیدگاه من راهی است تا جهان‌بینی به ما اضافه کند . سعی من بر این است نقشی را بازی کنم که دغدغه‌ داشته باشم.

لطفی در پاسخ به انتقادی مبنی بر طولانی بودن این اثر توضیح داد: من از شما می‌پرسم حواسمان هست اینستاگرام چه بلایی سر ما آورده است. چرا ریتم کند برای ما به مثابه فحش شده است. نیاز چنین فیلم‌هایی‌است که ریتم مشخص داشته باشند و ایده‌آل من این است. خاصیت و جهان بینی فیلم من چنین ریتمی را می‌طلبد.

وی درباره سیاه و سفید بودن و فضای فیلم توضیح داد: این مسئله به فرم فیلم بستگی دارد. به هر حال رنگ یکی از عناصری است که می‌تواند در اثر تاکید ایجاد کند. کاراکتر «تعارض» فریاد می‌زند که مرا ببینید و این دیده نشدن از سوی جامعه نمی‌توانست رنگی باشد.

بابک قائم درباره چالش های تدوین اثر گفت: فیلم به خاطر نوع روایتش یک سری ابزارها را از تدوینگر می‌گیرد. ما از مسیرهای مختلف آمدیم تا به اینجا رسیدیم.

در ادامه نشست یراقچیان درباره انتخاب موسیقی برای «تعارض» گفت: در موسیقی فیلم سه عنصر موسیقی در سه زمان مختلف، یعنی موسیقی باروک، الکترونیک و  رمنس استفاده کردم تا به این واسطه سه عنصر زمانی در بازی بازیگران نمود پیدا کند.

قورچیان نیز در ارتباط با صداگذاری این اثر سینمایی توضیح داد:  بخشی از بار درام روایت بر دوش ما بود.‌ محمدرضا لطفی وادارمان کرد کاری کنیم که کمتر در سینمای ما می‌افتد.

در ادامه گراکویی در ارتباط با صدابرداری «تعارض» توضیح داد: ما تلاش کردیم صدای فیلم خارج از غلونمایی به گوش مخاطب برسد. شما صدای فیلم را خارج از دوربین‌های مدار بسته به شکل درست می‌شنوید.

صرفه‌جو در ارتباط با طراحی صحنه و لباس فیلم توضیح داد: زمانی که برای فیلم به فرم سیاه و سفید رسیدیم کمی غافلگیر شدم. ثابت بودن نماها کار من را محدود می‌کرد و در لوکیشن‌ها سعی کردم پریشانی ذهنی کاراکتر را نمایان کنم.‌

در ادامه نشست زرگر در خصوص چهره‌پردازی این اثر تصریح کرد: کارگردان درباره عناصر مختلف فیلم صحبت کرده بود و من تلاش کردم تا طراحی من فراتر از نیاز فیلم نرود و غلو نشود.

لطفی در پاسخ به این سوال که مخاطب اثرش را چه کسانی می‌داند؟ گفت: ما دو نوع سینما داریم که یکی دنبال جذب ذائقه و دیگری ذائقه‌ساز است. در اولی کارگردان دنبال مخاطب است و در دومی مخاطب باید دنبال کارگردان بیاید.  فیلم من از جنس دوم است. من جهان‌بینی داشتم که آن ارائه دادم و امیدوارم موفق بوده باشم.